Over onze Paddock Paradise

Hoe het allemaal begonnen is en mijn visie op paarden houden veranderd is… 

Het begon met mijn eerste paard Rowan, een vijfjarige ruin,  die ik kreeg toen ik 16 was. Toen hij na 2 jaar kreupel werd kregen we na vele onderzoeken de diagnose klinische hoefkatrol. Na verschillende behandelingen geprobeerd te hebben en hij niet beter werd kregen we het advies om hem te laten inslapen. Mijn gevoel zei dat we verder moesten zoeken, want Rowan straalde nog zoveel levenslust uit. Via via kwamen we in contact met iemand die een paard had met vergelijkbare klachten, zij was haar paard natuurlijk gaan bekappen en was daardoor helemaal opgeknapt. Daar had ik nog nooit van gehoord,  maar mijn nieuwsgierigheid was gewekt en veel keuze had ik niet. We hebben Rowan van zijn ijzers afgehaald en lieten hem bekappen door een natuurlijk bekapper en hebben we hem hoefschoenen laten aanmeten.
Rowan knapte langzaam op, zijn vernauwde hoeven werden steeds gezonder en hij ging beter lopen. Ik ging veel lezen over natuurlijk bekappen, deed een cursus waar ik leerde hoe hoeven in elkaar zitten en leerde hoe ik zijn hoeven zelf kon bijhouden. Met deze nieuwe kennis ben ik het management van de paarden gaan veranderen. Van veel op stal naar veel buiten en beweging stimuleren voor een goede bloedsomloop. Rowan knapte steeds meer op en we konden na een poosje zelfs weer kleine ritjes maken. 

8 jaar geleden verhuisde wij van Zeeland naar Noord Holland en daar begon de start van onze Paddock Paradise

De paarden stonden bij mijn ouders aan huis in Zeeland tot we 8 jaar geleden met onze 3 paarden (Rowan, Levita en Diesel) verhuisd zijn naar Noord Holland aan de kust. We zochten een fijne plek met genoeg ruimte om de paarden aan huis te kunnen houden. Toen we voor een bezichtiging door de duinen naar het huis reden waren we op slag verliefd, de locatie en de ruimte die het perceel had sprak ons enorm aan. Wij wonen tegen het duingebied aan en het strand is hemelsbreed 4 kilometer van ons vandaan.
Voor wij hier kwamen wonen was hier een bloembollen bedrijf gevestigd en stond het land vol met kassen. Er waren geen paardenfaciliteiten dus konden we alles naar eigen inzicht aanleggen.
In totaal hebben we 2 hectare land, wat verdeeld is in ongeveer 1 hectare hooiweiland en 1 hectare paddock paradise. Het is een heerlijke plek met eindeloos veel mogelijkheden door de ruimte. Een perfecte plek om paarden 24/7 buiten te houden door de goede zandbodem die bijna altijd droog is.

Toen we hier kwamen wonen hebben we een paddock, rijbak en weilanden aangelegd. Doordat de paarden na de verhuizing van nog s’nachts op stal naar 24/7 buiten gingen merkte ik aan Rowan dat het hem goed deed, hij was minder stijf en werd sterker.
Rondom de bak en langs de weides hadden wij altijd al een ‘gangpad’.De paarden stonden 24/7 buiten, overdag op de weide en ‘s nachts op de paddock en het gangpad die we als “track” gebruikte.

Vier jaar geleden kwam ik in aanraking met het Paddock Paradise systeem en werd ik nieuwsgierig, want ik had eigenlijk al een soort track. Zo kon ik de paarden nog meer gaan stimuleren om te gaan bewegen wat goed was voor Rowan. Ik ben de track gaan uitbreiden, anders inrichten en zo ontstond het begin van onze paddock paradise. 

Door Rowan ben ik in aanraking gekomen met het anders paarden houden en was ik altijd aan het zoeken hoe ik het nog beter kon doen zodat hij nog meer zou kunnen verbeteren.
Hij is mijn grote inspiratiebron geweest en voor velen. Van opgegeven paard naar een paard wat door het natuurlijk huisvesten en 24/7 buiten te staan helemaal opknapte. Hij was op zijn oude dag fitter dan in zijn jonge jaren. Door hem ben ik onze Paddock Paradise gestart. Helaas leeft Rowan niet meer en is hij op 28 jarige leeftijd overleden maar ik ben hem ontzettend dankbaar voor de lessen die ik dankzij hem heb mogen leren en dat ik door hem nu mijn andere paarden gelijk een goede start kan geven en ze mogen wonen in ons paradijs. 

Door de jaren heen veranderde onze Paddock Paradise en werd het een echte duintuin en leeftuin voor mens en dier

Door de jaren heen hebben we de Paddock Paradise steeds verder uitgebreid, elke keer een nieuw project en beetje bij beetje werd het een steeds fijnere plek voor de paarden.
Met de aanleg van onze zwemvijver en zitkuil werd het ook een hele fijne plek voor onszelf, om te zwemmen en te relaxen. Echt een leeftuin voor mens en dier!
Omdat wij zo dicht tegen het duingebied aan wonen wilde ik een leeftuin ontwikkelen die paste in het gebied waar we wonen.
Met het duingebied als grote inspiratiebron is onze Paddock Paradise veranderd in een hele mooie duintuin en leeftuin, een klein stukje eigen natuur.